sportief......

Lieve allemaal,

Hoorde dat jullie al een keer de ramen van de auto hebben mogen krabben??? Fijn he! :-))

Maar was ik gebleven....
Heb vrijdag de trein vanuit Sydney naar Wollongong genomen. Met de bedoeling Niek en James daar te ontmoeten.
In mijn tas had ik bijna de halve winkel van Jamin!;-) Dropjes, chocolade letter en kruidnootjes allemaal voor Niek.

Vrijdag avond met Niek en James in de kroeg afgesproken. Heb daar een nieuw drankje ondekt!! Het heet bundaberg rum cola van de tap, mmmmh lekker! Veel gepraat en gedronken bla bla...

Volgende dag naar strand en Niek ging verhuizen naar zijn nieuwe villa. Waar ik uiteraard ook logeer...;-) Met super vet uitzicht op Mt Keira.
Maandag avond hebben Niek en Ben (huisgenoot) mij meegenomen om te gaan klimmen op Mt Keira, VET!!!
Spulletjes bij elkaar gezocht, touwen, klemmen, schoenen en weet ik veel wat niet meer. Half uurtje met de auto rijden, 15 min wandelen door het bos omhoog. Daar zijn de rotswanden... Eerst maar even een makkelijke voor Marieke uitgezoeken. Schoentjes uit, klimtuigje aan, klimschoentjes aan en goed luisteren naar de instructies die Niek mij geeft.
Niek gaat eerst en Ben en ik blijven beneden.... Goed opletten!! Ohh damn het ziet er zo makkelijk uit. Nu mag ik....
Dit valt zo ontzettend tegen. Er zijn geen standaard grepen die je kunt gebruiken voor je handen of voeten. Het begin is moeilijk maar langzaam ga ik naar boven. Aangemoedigd door de mannen beneden bereik de top, pff YES!! Daarna gaan Niek en Ben nog andere routes klimmen en bekom ik van de eerste adrenaline rush :-). Het ziet er zo cool uit... Even later wandelen we naar de andere kant van de berg om daar nog een route te doen. De zon begint al een beetje te zakken dus de kleuren van de rotsen worden steeds mooier. Niek gaat weer eerst en die wacht boven op mij om daar samen even te relaxen en te genieten van het uitzicht over heel Wollongong. Ben helpt mij weer bij het begin maar dan moet ik het toch echt zelf doen. Ik kan Niek niet zien alleen maar horen :-( Het wordt zwaarder en zwaarder en ik ga hoger en hoger. Mijn handen beginnen te trillen en ik kan niet meer.... Rustpauze roept Niek. Dat betekent dat ik rustig in het tuigje mag gaan hangen en van het uitzicht mag genieten. Wow super!! Heb ook nog opdrachten voor onderweg mee gekregen. Bij elk punt waar het touw aan de rots vastzit,dat moet ik los maken en de klem meenemen naar boven. Maar iets over de helft kan ik echt niet meer.Kramp in mijn vingers, mijn handen en armen beginnen te trillen... Ik geef het op!! Damn!!! Nog even een paar foto's maken zo hangend halverwege de rots en dan laat Niek mij langzaam naar beneden glijden. Adrenaline, adrenaline....

's Avonds bij Niek thuis mijn eerste flesje bier gedronken ;-) en geproost op mijn eerste klim actie.

Stoer verhaal he??

Veel liefs Marieke


Slingerbitter de kranen zitten hier gewoon normaal zoals in Nederland en ja het water loopt tegen over gesteld het putje in.... kussies ;-)